Młodzież PCK na 100-lecie organizacji

2019 to rok 100-lecia Polskiego Czerwonego Krzyża. Obchody oficjalnie rozpoczęto w styczniu w Hotelu Bristol, w którym w 1919 r. utworzono organizację. W wydarzenia jubileuszowe włącza się również Młodzież Polskiego Czerwonego Krzyża, która swoje stulecie będzie obchodzić za 2 lata, w 2021 r. 25 października obchodzimy Dzień Młodzieży PCK.

Prawie sto lat temu Polski Czerwony Krzyż, jako pierwsza organizacja humanitarna, po latach zaborów aktywizował młodzież w szkołach do działań społecznych na terenie całego kraju. Pomysł na zjednoczenie młodzieży pod znakiem Czerwonego Krzyża spotkał się z wielką aprobatą zarówno młodych Polaków, którzy szukali swego miejsca po demobilizacji, jak i uczniów oraz nauczycieli, którzy dostrzegli w PCK pomocnika w pracy edukacyjnej i wychowawczej.

Pierwsze Szkolne Koła PCK powstały w Radomiu i w Warszawie dwa lata po odzyskaniu niepodległości, w 1921 r. i to właśnie one zapoczątkowały powszechny ruch młodzieżowy pod nazwą Młodzież Polskiego Czerwonego Krzyża. Rok później w całym kraju spontanicznie utworzono  już 399 takich jednostek! Koła PCK zostały powołane z inicjatywy ówczesnego prezesa PCK – gen. Józefa Hallera. Obecnie wolontariusze w PCK działają w prawie 2000 Szkolnych Kół PCK oraz 700 Klubach Wiewiórka. Liderzy ruchu działają w 28 Grupach SIM PCK. W całej Polsce mamy ponad 70 000 dzieci i młodzieży, działających jako wolontariusze i członkowie w Polskim Czerwonym Krzyżu.

W roku 100-lecia odnowiono tradycję organizowania obozów i szkoleń dla liderów wolontariatu w PCK. W sierpniu 2019 r. odbyły się ogólnopolskie Warsztaty Liderów Młodzieży PCK, na której 22 najaktywniejszych wolontariuszy doskonaliło swoje umiejętności z zakresu pracy z grupą, odporności na stres, asertywności, rozwiązywania konfliktów. Obozy i szkolenia są doskonałym miejscem do wymiany doświadczeń pomiędzy poszczególnymi wolontariuszami, którzy na co dzień pracują w różnych regionach kraju. W sierpniu 2019 r. powołano Tymczasową Krajową Radę Młodzieży PCK, która do czasu zatwierdzenia nowego regulaminu koordynuje i skupia działania w ruchu młodzieżowym PCK.

Początkowo praca opiekunów oraz członków Szkolnych Kół PCK polegała na promowaniu higieny, samopomocy koleżeńskiej, opiece  nad grobami poległych żołnierzy, a także  na rozwijaniu korespondencji międzyszkolnej i międzynarodowej. Koła Młodzieży PCK prowadziły niezliczoną liczbę akcji higienicznych, konkursów czystości, zgodnie z duchem czerwonokrzyskim młodzież szkoliła się także w zakresie pierwszej pomocy i ratownictwa. Podstawą była jednak działalność samarytańska. Koła Młodzieży PCK gromadziły fundusze organizując różnorakie akcje, samodzielnie szyły koszulki dla ubogich dzieci, organizowały paczki świąteczne dla potrzebujących, odwiedzały chorych w szpitalach i domach, organizowały zbiórki odzieży, książek, dożywianie w szkołach, a także opiekowały się opuszczonymi grobami. Z biegiem lat zakładano świetlice, organizowano place gier i zabaw, podejmowano akcje dożywiania w szkołach wiejskich, zbierano fundusze na zakup odzieży i żywności dla najbiedniejszych. Na kilka lat  przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęto masowe szkolenie sanitarne dla młodzieży, co przyniosło doskonałe rezultaty w czasie wojny i okupacji.

Obecnie młodzież w PCK zajmuje się przede wszystkim promowaniem humanitarnych zasad, nauką pierwszej pomocy, pomocą osobom starszym, samotnym i ubogim. Młodzi ludzie aktywnie włączają się w programy edukacyjne PCK, m.in.: Dziel się Uśmiechem, Bezpieczny Patrol, czy Drogowe ABC, których celem jest propagowanie zasad higieny jamy ustnej, nauka bezpiecznych zachowań na drodze i podczas zabawy oraz promowanie ekologii i recyklingu. Młodzież inicjuje wiele nowych projektów, które dotyczą aktywizacji starszego pokolenia. Przykładem może być projekt „Pomagamy od pokoleń – wolontariat w działaniu”, integrujący wolontariuszy z województwa łódzkiego w różnym wieku. Młodzież i seniorzy wymieniają się swoimi doświadczeniami i wspólnie podejmują różne inicjatywy społeczne.

25 października obchodzimy Dzień Młodzieży PCK.  Tegoroczne obchody Dnia Młodzieży PCK łączą się z wydarzeniami związanymi  z obchodami 100-lecia Polskiego Czerwonego Krzyża.  W całej Polsce organizowane są liczne imprezy, happeningi i eventy.

Na koniec dnia (25 października) w wielu miejscach w Polsce zostaną podświetlone na czerwono charakterystyczne dla danego miasta obiekty. W Warszawie będzie to Pałac Kultury i Nauki, w Bydgoszczy – wiadukt na Trasie Uniwersyteckiej, w Łodzi budynek Łódzkiego Domu Kultury, w Krakowie – kładka Ojca Bernatka, w Jaśle – siedziba PCK, w Skarżysku – Kamiennej – budynek Miejskiego Centrum Kultury, w Knurowie – Urząd Miasta, a w Poznaniu fontanna na pl. Wolności.

W roku stulecia Polski Czerwony Krzyż przygotował 5 nowych plakatów edukacyjnych, które trafiły do szkół w całej Polsce. Nowe plakaty nawiązują do tych kultowych z lat 70. i 80.  Grafiki z plakatów zaprezentowano również na muralu, który z okazji 100-lecia organizacji powstał na warszawskiej „patelni” (Metro Centrum). Okazało się, że proste wierszyki sprzed lat nadal są aktualne, a w szkołach plakat jest lubianą formą przekazywania ważnych treści. Partnerem akcji plakatowej i muralu jest firma Toi Toi Polska. Autorem projektu plakatów edukacyjnych i muralu na 100-lecie PCK jest Piotr Zawałło. Mural wykonało Good Looking Studio.

Źródło: Polski Czerwony Krzyż https://pck.pl/

Wesprzyj wydanie książki “Wiek w służbie bliźniemu”

O działalności Polskiego Czerwonego Krzyża napisano kilkadziesiąt książek. W 100 rocznicę powstania naszego Stowarzyszenia Pan Dr Lesław J. Welker stworzył dzieło opisujące ogrom pracy jaką PCK zarówno w Toruniu jak i całym regionie wykonało w służbie drugiemu człowiekowi.

Jak każde duże wydanie tak i to powstało w wyniku wielu godzin prac. Jednak aby można było je wydać oprócz włożenia w nie pracy jest potrzebne także wsparcie finansowe. Na chwilę obecną potrzebujemy zebrania 1300 zł. Pozwolą one rozliczyć się z wydawcą książki.

Poniżej podajemy numer konta na które można dokonywać wpłat.

60 1160 2202 0000 0002 4987 4829

Jeżeli jesteś z Torunia lub przebywasz akurat w naszym mieście i chcesz wpłacić pieniążki bezpośrednio w kasie to możesz to zrobić w siedzibie PCK na ul Jęczmienna 10 (Toruń) w godzinach urzędowania tj. od  poniedziałku do piątku w godzinach 7 -15, a we wtorek > 8 – 16.

Wernisaż “100 lat Polskiego Czerwonego Krzyża w Toruniu i na Pomorzu”

Mamy zaszczyt zaprosić Państwa na wernisaż pt. “100 lat Polskiego Czerwonego Krzyża w Toruniu i na Pomorzu”. 24 października 2019 o godz. 11 odbędzie się  uroczystość otwarcia wystawy  i prezentacja książki Lesława Welkera pt. “Wiek w służbie bliźniego. Zarys historii Polskiego Czerwonego Krzyża w Toruniu w latach 1919-2019”.

W każdym zaborze istniały organizacje kierujące się ideałami czerwonokrzyskimi. Zadaniem tych organizacji było także zachowanie tożsamości narodowej. Brak samodzielnego bytu państwowego uniemożliwiał utworzenie Polskiego Czerwonego Krzyża.

 Galicja- zabór austriacki, tu najwcześniej powstały organizacje czerwonokrzyskie,  ponieważ Austriacy pozwalają na działalność społeczną. Organizacje te zajmowały się pomaganiem najbardziej potrzebującym i poszkodowanym, jak i szkoleniem personelu sanitarnego na potrzeby walki o niepodległość.     

Samarytanin Polski powstał w Krakowie w 1912, z  misją kształcenia kadr sanitarnych. Jego inicjatorem był dr Bolesław Wicherkiewicz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.  Samarytanin działał aż do chwili powołania Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża.

  Pod zaborem rosyjskim pierwsze organizacje czerwonokrzyskie powstawały w latach 1877-78 i związane były z partiami socjaldemokratycznymi: „Proletariat”, PPS, SDKPiL. Ich działalność była tajna lub półjawna, wielu działaczy trafiało do aresztu, i na zsyłkę na Sybir. Organizacje te nie dotrwały do I wojny światowej. Oficjalnie działało Towarzystwo Czerwonego Krzyża pod patronatem Rosyjskiego Czerwonego Krzyża. Prezesem był generał-gubernator warszawski książę Aleksander Imeretyński.

                Pod zaborem pruskim  powstawanie organizacji czerwonokrzyskich było utrudnione. Lekarze poznańscy potajemnie prowadzili kursy sanitarne i szkolenia. Nie udało się uzyskać zgody do utworzenie organizacji polskiej pod patronatem Niemieckiego Czerwonego Krzyża. Społeczeństwo polskie organizowało jednak akcje pomocy. W 1915 r. władze pruskie pozwoliły utworzyć Poznański Komitet Ratunkowy, potem na ziemiach Królestwa utworzono za zgodą Niemców Radę Główną Opiekuńczą

                W odrodzonej Polsce działały liczne organizacje o charakterze czerwonokrzyskim, to jednak utrudniało kontakty z Międzynarodowym Czerwonym Krzyżem w Genewie, który zgodnie z  Konwencjami Genewskimi z 1864  wymaga istnienia jednej narodowej organizacji czerwonokrzyskiej. 18 I 1919 powołano Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża, którego prezesem został hrabia Paweł Sapieha.

                W Toruniu  w 1918 ludzie dobrej woli tworzą za zgodą Niemieckiego Czerwonego Krzyża – Polską Opiekę Czerwonego Krzyża. Jej członkowie występują  w opaskach z czerwonym krzyżem i herbem Torunia. Opieka uruchomiła stacje żywnościowe, schroniska, pomoc medyczną.

100% członkostwa na 100-lecie PCK

Przypominamy u progu jubileuszowego roku kilka faktów nt. składek członkowskich.

Składki zbierają stowarzyszenia. Składki członkowskie to źródło finansowania dostępne dla STOWARZYSZEŃ, czyli także dla Polskiego Czerwonego Krzyża. Składki nie występują w fundacjach. Składki to jednak nie tylko prawo, ale i obowiązek. Stowarzyszenia nie mogą funkcjonować, nie zbierając składek. Wymaga od nich tego ustawa – Prawo o stowarzyszeniach.

Płacenie składek członkowskich jest jednym z najważniejszych obowiązków członków stowarzyszenia. Z obowiązku uiszczania składek członkowskich z reguły (zwyczajowo) zwalniani są tzw. członkowie honorowi stowarzyszenia (czyli osoby zasłużone dla organizacji; informację o tym kto może zostać takim członkiem i jakie są zasady nadawania takiego tytułu określa statut). Każdy członek PCK jest wolontariuszem, ale nie każdy wolontariusz jest członkiem. Członek PCK, to ktoś więcej niż wolontariusz. Bycie członkiem PCK to duma z bycia częścią organizacji, która od 100-lat nieprzerwanie niesie pomoc potrzebującym.

Co mówi Statut PCK na temat członkostwa i składek?

• Członkami Polskiego Czerwonego Krzyża mogą zostać osoby pragnące uczestniczyć społecznie w realizacji zadań Stowarzyszenia. Członkowie należą do kół PCK w szkołach, zakładach pracy lub środowiskach.
• Członkostwo w Polskim Czerwonym Krzyżu jest otwarte dla wszystkich bez względu na narodowość, przynależność do grupy etnicznej, pochodzenie społeczne, rasę, płeć, religię, język lub poglądy polityczne.

Członkowie Stowarzyszenia dzielą się na:
1. zwyczajnych;
2. honorowych;
3. wspierających.

Członkami zwyczajnymi są osoby fizyczne, które dobrowolnie przystąpiły do Stowarzyszenia i zostały przyjęte przez zarząd jednostki odpowiedniego szczebla organizacyjnego.
Do obowiązków członka zwyczajnego należy:
1) czynne wspieranie celu i aktywny udział w realizacji zadań statutowych Stowarzyszenia;
2) przestrzeganie i upowszechnianie Podstawowych Zasad Ruchu;
3) przestrzeganie postanowień Statutu i uchwał organów Stowarzyszenia;
4) regularne opłacanie składki członkowskiej w wysokości ustalonej przez Krajowy Zjazd.

Członek zwyczajny ma prawo:
1) uczestniczyć w określaniu programów działania Stowarzyszenia oraz w ich realizacji;
2) korzystać z czynnego i biernego prawa wyborczego do organów PCK zgodnie z zasadami wyborczymi obowiązującymi w Stowarzyszeniu;
3) występować z wnioskami, postulatami i skargami do organów Stowarzyszenia.
4) Członek zwyczajny, który nie ukończył 18 lat, może korzystać z czynnego i biernego prawa wyborczego wyłącznie w strukturach ruchu młodzieżowego PCK.
5) Członek zwyczajny, który jest pracownikiem Stowarzyszenia, może korzystać wyłącznie z czynnego prawa wyborczego do organów statutowych PCK.

Członkami honorowymi:
• mogą być osoby fizyczne, które mają szczególne zasługi dla Stowarzyszenia lub Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca.
• godność członka honorowego nadaje Krajowy Zjazd na wniosek Zarządu Głównego.
• członek honorowy posiada prawa i obowiązki członka zwyczajnego, ale jest zwolniony z obowiązku opłacania składki członkowskiej.

Członkami wspierającymi mogą być:
1) osoby fizyczne, wnoszące na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża wkłady finansowe, rzeczowe lub osobiste;
2) osoby prawne, wnoszące na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża wkłady finansowe lub rzeczowe.
• przyjmowanie i wykluczanie członków wspierających należy do zarządu jednostki odpowiedniego szczebla organizacyjnego.
• członkowie wspierający mają prawo wyrażać opinię i zgłaszać wnioski dotyczące działalności Stowarzyszenia.
• członkowie wspierający nie mają biernego i czynnego prawa wyborczego.

Źródło: http://pck.malopolska.pl/

Pierwsza Szkoła Pielęgniarstwa w Poznaniu

49. Czy wiesz, że pierwsza szkoła pielęgniarstwa Polskiego Czerwonego Krzyża powstała już w 1921 roku w Poznaniu?

1 sierpnia 1921 roku z inicjatywy Polskiego Czerwonego Krzyża, Okręgu Wielkopolskiego PCK przy współudziale Amerykańskiego Czerwonego Krzyża została otwarta Poznańska Wyższa Szkoła Pielęgniarstwa.

Dla Polski i jej mieszkańców był to czas trudny. Lata niewoli, gehenna I Wojny Światowej były przyczyną ubóstwa i olbrzymich braków. Z pomocą materialną i finansową pospieszył Amerykański Czerwony Krzyż i Fundacja Rockefellera. Fundusze napływały też dzięki ofiarności społeczeństwa poznańskiego i wielkopolskiego.

Szkoła mieściła się w prywatnym domu na III piętrze przy ul. Grottgera 5, w pobliżu szpitala, w którym uczennice pracowały. W domu pielęgniarek znajdowała się sala demonstracyjna, rekreacyjna, jadalna, pokoje sypialne i łazienki. Mimo skromnych warunków, celem szkoły było gruntowne wykształcenie profesjonalnych pielęgniarek na najwyższym poziomie światowym, zarówno pod względem praktycznym jak i teoretycznym. Wzorce kształcenia czerpano z pielęgniarstwa amerykańskiego, ponieważ ówczesną kadrę instruktorek stanowiły pielęgniarki amerykańskie, przysłane przez ACK. Przez pierwsze dwa lata dyrektorką szkoły była miss Ita Mc Donell, której pomagały instruktorki – pielęgniarki amerykańskie, a były to: miss Mettel, miss Johnson i miss Skorupa.

Pomimo trudnych warunków, rekrutacja kandydatek do zawodu podlegała szczególnej selekcji. Pierwszeństwo miały osoby z wyższym wykształceniem oraz posiadające doświadczenie w zakresie pracy m.in. społecznej czy wychowawczej. Ukończenie 6 klas gimnazjalnych stanowiło kryterium przedwstępnego wykształcenia. Innym kryterium przyjęcia do szkoły był wiek kandydatki pomiędzy 18 a 35 rokiem życia. Wymagano tez świadectwa zdrowia od lekarza domowego, zaświadczenia o szczepieniu na ospę z bieżącego roku, świadectwa moralności i polecenia duszpasterza z parafii, do której należała dana osoba.

O przyjęcie do szkoły mogły starać się dziewczęta z dobrze sytuowanych rodzin, ponieważ koszty związane z nauką stanowiły spory wydatek w domowym budżecie. Oprócz opłaty wpisowej i czesnego, kandydatka musiała przynieść ze sobą: zegarek z sekundową wskazówką, nożyczki, kółko do serwetki, dwa worki do brudnej bielizny, ranne pantofle, szlafrok, wygodne czarne lub żółte buciki na niskich obcasach, dostateczny zapas skromnej bielizny i wierzchniego ubrania.

Kurs w Poznańskiej Szkole Pielęgniarstwa trwał dwa lata, wliczając w to trzymiesięczny czas próby. Po ukończeniu czasu próby każda kandydatka podlegała opinii Dyrektorki, która rozstrzygała o ostatecznym przyjęciu do szkoły. Weryfikacji poddawane były m.in. uzdolnienia praktyczne jak również oceny ze wstępnej nauki.

I Kurs ukończyło dziewięć uczennic z pośród dziesięciu. Absolwentki te stanowiły niezwykle cenny nabytek, ponieważ w kolejnych latach były fundamentem kadry instruktorskiej i kierowniczej. Do tych pierwszych wybitnych postaci należały: Janina Bejner, Elżbieta Borkowska, Kazimiera Chełmińska, Dorota Dudzińska, Maria Jędrzejewska, Zofia Łazarewicz, Irena Rudzka, Maria Stenclówna, Aniela Żniniewicz.

W 1923r. po zakończeniu misji i działalności ACK w Polsce, szkoła stanęła w obliczu trudności finansowych i kadrowych grożących likwidacją placówki. Dzięki determinacji absolwentek szkoły i usilnym staraniom Wielkopolskiego Oddziału PCK placówka została utrzymana. Jednak wielkie niedostatki sprawiły, że II Kurs ukończyło zaledwie pięć uczennic, a III tylko cztery.

Sytuacja polepszyła się nieco w 1925r., kiedy to szkoła pozyskała placówkę szkolenia praktycznego w Gnieźnie. Ilość uczennic wzrosła wówczas od 50 – 60 w roku, na wszystkich kursach łącznie. Jednakże dojazdy uczennic, instruktorek i dyrektorki stają się męczące i kosztowne. W 1927r. dzięki interwencji i poparciu prof. Jurasza – członka Zarządu PCK, szkoła pozyskuje nowe tereny szkolenia praktycznego w Poznańskim Szpitalu Przemienienia Pańskiego. Pełna poświęcenia praca uczennic i instruktorek sprawia, że topnieją opory i uprzedzenia, a wzrasta świadomość władz i kadry kierowniczej placówek medycznych o korzyściach płynących z kształcenia zawodowego pielęgniarek. Od 1930 roku praktyki uczennic prowadzone już są wyłącznie w poznańskich szpitalach. W 1931 roku istnienie szkoły ponownie zostaje zagrożone. Kłopoty finansowe związane są z utrzymaniem coraz większej liczby uczennic. Zarząd Główny PCK przejmuje nad szkołą patronat, finansuje szkołę od 1932 roku do wybuchu wojny. W 1937 roku rozpoczęto budowę własnego gmachu szkoły. Rok 1938 jest dla szkoły rokiem przełomowym i radosnym. 22 grudnia szkoła rozpoczęła pracę w nowym gmachu przy Wałach Leszczyńskiego 28, nazywanym przez uczennice „szklanym pałacem”. Perspektywy rozwoju rysowały się optymistycznie. Nowoczesny budynek przeznaczony dla 120 uczennic posiadał świetnie wyposażone zaplecze i bazę dydaktyczną. Niestety tragiczny wrzesień 1939 roku przerywa i niszczy wszystko.

Przed wojną Poznańska Wyższa Szkoła Pielęgniarstwa przeprowadziła 33 kursy pielęgniarskie, które do 1939 roku ukończyło ok. 300 absolwentek.

tekst za: Jadwiga Gnich, Szkoła Pielęgniarstwa PCK w Poznaniu, Wirtualne Muzeum Pielęgniarstwa Polskiego
Wybór zdjęć : M. Pyka

Przypinka organizacyjna uczennic Szkoły Pielęgniarstwa PCK w Poznaniu
Uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego pod budynek Szkoły Pielęgniarek Polskiego Czerwonego Krzyża w Poznaniu. Prezes Polskiego Czerwonego Krzyża gen. Aleksander Osiński podczas podpisywaniu aktu erekcyjnego. Źródło: NAC Sygnatura: 1-N-2410
Uczennice I kursu szkoły w latach 1921-1923, Źródło: http://www.wmpp.org.pl/…/szkoly-piele…/szkola-poznanska.html
Regulamin wewnętrzny Szkoły Pielęgniarstwa PCK w Poznaniu,

Źródło: Małopolski Oddział Okręgowy Polskiego Czerwonego Krzyża



Verified by MonsterInsights